Tytułem wstępu o górnictwie (wstęp wspólny dla wszystkich wpisów o średniowiecznych sztolniach).
Początkowo w okolicy Olkusza wydobywano rudy z pokładów, które znajdowały się powyżej poziomu wód. Z czasem złoża te wyczerpały się i próbowano odwadniać chodniki budowane poniżej. Początkowo ręcznie, budowano coraz to zmyślniejsze urządzenia, jak chociażby kieraty (taki trochę kołowrotek napędzany siłą zwierząt, który przy okazji wyciągał wodę na powierzchnię).
—–
Ale to wszystko było na niewystarczającą skalę. W pierwszej połowie XVI wieku w okolicy Olkusza a konkretnie Bukowno zaczęto budować sztolnie odwadniające. W sumie zbudowano 5 sztolni odwadniających, dzięki czemu nastąpił ponowny rozkwit gospodarczy miasta. Były to sztolnie: Pilecka inaczej zwana Staroolkuską (początek prac w 1577 r.); Starczynowska (początek budowy w 1549, koniec robót 1562); Czajowska (przed 1564); Ostowiecka (po 1564), Ponikowska (budowana od 1564 r.).