I – brak porostów, mogą występować zielone glony na korze, bardzo silne zanieczyszczenie powietrza, skażone centra wielkich miast i ośrodków przemysłowych; stężenie SO2 w powietrzu powyżej 170 µg/m3
II – występują tylko porosty skorupiaste (proszkowate) (np. liszajec, misecznica proszkowata), bardzo silnie zanieczyszczone powietrze, duże miasta i ośrodki przemysłowe; stężenie SO2 od 100 do 170 µg/m3
III – mogą występować porosty listkowate i skorupiaste (np. złotorost ścienny, obrost wzniesiony), powietrze zanieczyszczone, drzewa w pobliżu miast, parki, stężenie SO2 99-70 µg/m3
IV – porosty listkowate, nielicznie pojawiają się krzaczkowate (np. pustułka pęcherzykowata, tarczownica bruzdkowana), powietrze średnio zanieczyszczone, lasy w pobliżu miast, stężenie SO2 69-50 µg/m3
V – porosty listkowate zajmują znaczną powierzchnię kory, coraz więcej krzaczkowatych (np. mąkla tarniowa, mąklik otrębiasty), które jednak nie są w pełni wykształcone, zanieczyszczenie powietrza jest słabe, większość lasów na nizinach i pogórzu, stężenie SO2 49-40 µg/m3
VI – różne wrażliwe gatunki porostów skorupiastych, listkowatych i krzaczkowatych na pniach oraz gałęziach (np. brodaczki, płucnik modry, dobrze rozwinięte gatunki z 5 strefy), powietrze jest nieznacznie zanieczyszczone, naturalne, duże lasy głównie w Polsce północno- wschodniej, stężenie SO2 39-30 µg/m3
VII – bardzo dużo rozmaitych porostów na pniach i gałęziach – skorupiaste, listkowate i krzaczkowate, plechy bardzo duże, zwisające (np. odnożyca jesionowa, brodaczka, granicznik płucny), powietrze jest prawie zupełnie czyste, nieliczne nieskażone obszary w Polsce, często wyższe partie gór, puszcze, stężenie SO2 poniżej 30 µg/m3.