Padalec zwyczajny
Padalec zwyczajny chociaż z wyglądu przypomina węża to jest beznogą jaszczurką. Przyjmuje różnorodne ubarwienie, na grzbiecie spotyka się zwykle odcienie brązu, na brzuchu czerń u samic i żółtawy deseń u samców. Nie należy do dużych jaszczurek: samice są nieco większe – do 50 cm, samce zaś tylko 40 cm. Dwie trzecie tej wartości zajmuje ogon. Podobnie jak inne jaszczurki dysponuje możliwością odrzucenia ogona w razie zagrożenia.
Zapadają w sen zimowy w październiku, przy czym może zimować wspólnie z innymi jaszczurkami (jaszczurka żyworodna), wężami (żmija zygzakowata), płazami (salamandra czarna, salamandra plamista). W dogodnym schronieniu może zimować razem nawet 100 padalców. Przebudzenie ze snu zimowego odbywa się marcu /kwietniu. W maju przychodzi pora na sezon rozrodczy. Długość życia zwierzęcia w niewoli wynosi 28 lat, a wedle niektórych źródeł nawet 54. Są to wartości większe, niż typowe dla innych jaszczurek tej samej wielkości.
Padalec zwyczajny (Anguis fragilis) / zdjęcia wykonałem w lesie koło wsi Laski /gmina Bolesław/.
Do zdobyczy tej jaszczurki należą głównie dżdżownice, ślimaki nagie, a także owady, zwłaszcza mało ruchliwe (także w stadium larwalnym), wije, pająki, pareczniki. Swoją ofiarę przytrzymuje za pomocą niewielkich, ale ostrych i zakrzywionych zębów, przypominających te spotykane u węży.
Padalca uważa się za trzeciorzędową jeszcze formę reliktową. I teraz jeżeli weźmiemy fakt, że przodkowie padalca posiadali cztery kończyny to znaczy, że obecna forma padalca jest uwstecznieniem jego rozwoju. Wyczytałem również, że w jego budowie widać ślady kończyn: ich zawiązki tworzą się w zarodkach przebywających w ciele matki.
Zagrożenia i ochrona
W Polsce gatunek podlega od 8 października 2014 roku częściowej ochronie gatunkowej. Wcześniej na mocy rozporządzeń Ministra Środowiska z 2004 r. 2011 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt objęty był ochroną ścisłą.
